1e berichtje vanuit Tanzania!
Hallo allemaal!
Ik leef nog! Wat een reis om hier alleen al hier te komen. Ik weet niet waar ik beginnen moet.. Zoveel gezien en gedaan. Zondagnacht vertrokken richting Dusseldorf, van daaruit naar schiphol
gevlogen, Toen vanaf schiphol naar Nairobie, een vlucht van 8uur. Toen was ik al onder de indruk. Dat vliegtuig was grooooot! Een dubbeldekkersvliegtuig, nog nooit gezien. Dat was al een hele
belevenis om mee te reizen. Ik als boerinneke uut een klein dorp ben ook niks gewend! Op Nairobie hebben we 12 uur moeten wachten op de volgende vlucht. Gatverdamme, dat was echt balen. De nacht
duurde onwijs lang, we hebben geprobeerd te slapen op een houten bankje die net te smal en te klein was om op te ligen. Niet erg comfortabel. Eenmaal op Narobie aangekomen mochten we met een klein
propellor vliegtuigje (50 pers.) richting Mwanza. WAUW wat een uitzicht. Vliegveld Mwanza is erg klein.Een (1) landings/optsijgbaan. En wanneer het vliegtuig niet op tijd de lucht in is beland je
in het water! Op google earth is dat goed te zien. Tijdens de reis een boel mensen ontmoet. Iedereen is er hartelijk en we zijn al wel 5 keer uitgenodigd bij verschilende mensen thuis. Op Mwanza
werden we opgehaald door de chauffeur van Sumve Hospital. Een uur te laat kwam hij aan rijden.. Haha typisch! Wij konden er wel om lachen. We werden daar ook nogaangeklampt door een klein jochie.
Hij had grote zielig-kijkendebruine ogen en overal vlekken op zijn lichaam, Hij sprak een klein beetje Engels. Hij vroeg ons om geld. De eerste ontmoeting met de arme lokale bevolking, Ik vond het
heftig..Maar dat was nog niets vergeleken wat we in het ziekenhuis aan zoudentreffen!
Maar eerstmoesten we nogbij het ziekenhuis zien te komen. Mwanza is geen stad zoals wij dat kennen. Het is er een chaos!Ze rijden hier links, overal zijn zebrapaden, mensen toeteren omniets, rijden
op brommers (allemaal welmet helm op!)en er lopen overal waar je maar kijkt kinderen. Toen we de stad zonder kleerscheurendoor waren gekomen reden we nog een stukje op de verharde weg, later
veranderde dit in een zandweg. Niet een gewone zwandweg, maar een weg met rotsen, kuilen, hobbels, geiten, koeien en rare enge grote vogels met een vieze lel onder de snavel. Ze hebben er ook
drempels! Ik lachte me rot, drempels op een zandweg! Onze chauffeur was een echte schumacher, hij scheurde over de weg, en manouvreerde moeiteloos overal omheen. Het viel me op dat er overal mensen
lopen langs de weg, met een fiets of een mand op hun hoofd, kinderen rennen overal en nergens. Ik keek mijn ogen uit! Het was geweldig om te zien. De mensen hier wonen echt in hutjes zo klein als
een bij ons 1 slaapkamer is.
Ons huisje in Sumve is eenvoudig maarredelijk groot. Foto's zet ik er later op. We hebben een huishoudster, mama Lucia, zij doet alles voor ons. Lief vrouwtje, alleen niet te verstaan. Ze verstaat geen woord Engels en wij nauwelijks Swahili. Erg lastig dus.
Ik heb nog veel meer te lullen, maarik houd het kort.
het ziekenhuis is groter dan verwacht, alles is schoon en groot. De eerste dag hebben we een rondleiding gekregen en mochten we meteen 4 operaties bijwonen. Dat was gaaf! De operatiekamer is niet
anders dan een gewonen kamer. Ramen staan open en er vliegen beestjes binnen. Ongelofelijk!
Operatie 1: Liesbreuk
Operatie 2: Prostaatverwijdering
Operatie 3: Verwijderen van aambeien
Operatie 4: Geperforeerde blaas tgv prostaatverwijdering.
Dit is nog maar een klein gedeelte van wat ik allemaal te vertellen en gezien heb.
Ik moet nog enorm wennen aan de Afrikaanse mensen en de warmte, tot nu toe gaat het prima en vermaak ik me geweldig.
Pap, mam jullie zullen je ogen uit kijken hier! Tot snel.
Reacties
Reacties
Hee Loes!
Fijn dat je heel huids bent aangekomen! Alleen jammer dat het 12 uur wachten toch tegen is gevallen. Niet zo heel erg gek?!
Maar wat een tof verhaal van je! Ik krijg al helemaal een beeld van hoe het er daar uit moet zien. En ik kan je zeggen, ben echt jaloers! En hoe tof is het om meteen al 4 operaties mee te maken? Zou je hier in Nederland niet zo snel mogen. Die verschillen met Nederland in het ziekenhuis, te grappig. Ramen open haha, geniaal.
Ben heel erg benieuwd naar de foto's! Dus snel plaatsen kind!!
Heel veel plezier en succes en ik blijf je volgen!
xx
Woaw Marloes ik vind het nu al een superindrukwekkend verhaal en dit is pas je eerste bericht vanuit Tanzania. Gelukkig vermaak je je prima!
Veel plezier!!
Heee Loesje!
Fijn wat van je te horen!
Wauw, wat een verhalen, nu al!
Echt super gaaf..
Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal!
Heel veel succes..
Morgen sta je zelf te opereren;) haha!
Kusje!
Heej Loes!
Wat fijn dat je goed bent aangekomen, na toch wel een zware vlucht zo te lezen!
Wat gaaf dat je die operaties al hebt gezien!
Heel veel plezier daar en ik wacht met smart (met alle andere mensen volgens mij) op je volgende verhaal!
xxx Marleen
HAAA eindelijk! Wat een verhalen, nu al! Ben benieuwd wat je nog meer te wachten staat daar, en naar de foto's!
En ik stuur in het vervolg iedereen met aambeien naar jou, daar weet je nu wel raad mee! ;)
Hallo Marloes,
Wat leuk je verhaal te lezen. Veel dingen komen weer naar boven en zijn ons bekend. Meegemaakt met de adoptie van Vera. Geniet ven elke dag want de 10 weken zijn zo voorbij.
Groetjes,
Henk
Hallo Marloes, nu al veel woorden geleerd, zoals opstijgbaan, zwandweg en Mwanza. ik denk dat je als volleerd zuster terugkomt met al die operaties. Kunnen ze daar nog een beetje melkpoeder gebruiken? Misschien dat je dan onze agent/ vertegenwoortdiger kunt worden, Hier is alles oke, maar die Kadiffi houdt nu drie nederlandse militairen vast die mensen aan het redden waren, wat een eikel. Nou Marloes, kop op en laat je niet kisten. Gr. uit Steenderen.
Je kunt mooi en leuk de belevingen verwoorden, hier genieten we van.De groeten van Thomas en Renate.
En natuurlijk kusjes van jouw trotse ouders
Beste Marloes, Wie verre reizen maakt kan veel vertellen dat is uit jou verhaal wel gebleken. Ik heb jou verhaal al voor Oma uitgeprint,want zij wil niets missen.Oma heeft ook een kalender van 100 dagen waar iedere dag 1 dag van af gaat. Wat ons opviel is dat opereren;goed dat je al veel arvaring had.Groetjes van de oudjes uit Angerlo.
Hey Marloes, geweldig om te lezen wat jij al mee gemaakt hebt, met een lach en een traan lees ik je verhalen, ongelofelijk opereren met de ramen open. voor je het weet naai de wond dicht met allerlei beestjes erin. brrr moet er niet aan denken.
haha die zandwegen met bobbels erin , je zult al wel lekker door elkaar geschud zijn,
Meis maak er een mooie tijd van, en ik wacht op je foto's !! wil niets missen,
dikke kus van ons allen uit de kellsche Vicarij
Heee Grote Marloes! (ben je daar eigenlijk nog een beetje groot als nederlander?),
Fijn om wat van je te horen, want ik heb best veel aan je gedacht!! Ik sprak je mams net in de AH en hoorde dat je eerste verhaal op internet stond, dus ben meteen achter de pc gedoken!
Wat een verhaal al! En super tof dat je al vier operaties hebt gezien!! Ben heel benieuwd of het apparatuur daar net zo hightech is als hier, maar gezien je vliegenverhaal betwijfel ik dat haha. Dus zorg maar goed voor jezelf!
Ben benieuwd naar je foto's en heel trots op je! Zal morgen met carnaval er eentje op je drinken! Hoe warm is het bij je?
Ik zie uit naar je volgende verhaal!
xx Lin
Hallo Marloes,
Nog geen week daar en nu al kun je volgens mij een boek schrijven! Erg spannend allemaal.
Natuurlijk volgen we jou en Karin op de voet, dus we kijken al weer met smart uit naar jullie volgend verslag.
Pas goed op elkaar en geniet er vooral van.
Groeten van ons allen.
Wat een super verhaal Loes...Ga zo door, kan niet wachten of je volgende verhaal!
Ik zeg; alles bundelen en uitbrengen...;)
Fijn hé Mar10...kan ze je eindelijk verlossen van je aambeien...
Groetjes van hier..en van opa en oma...(we zijn weer stofjes wezen kijken, ze waren er nog niet helemaal uit..)
Een hele dikke kus en geniet er van!!
Hey marloes.
Wat een leuk verhaal het zal wel erg spannend zijn voor je daar. En vooral dat je de mensen niet kunt verstaan maar met handen en voeten kom je ook ver.
Doe het rustig aan en geniet er van.
Groeten Fam Hilferink angerlo.
Je bericht gelezen.Het is hier nog niet zo warm als bij jou.Ik knip iedere dag een dag van de kalender af,om de terugkeer te verkleinen.Zelf getypt goed van die oude Oma van je.Ik heb mij zelf maar een schouderklopje gegeven Ik hoop dat jij dat na terugkomst doet.Je Oma groet je en wil je nu al graag snel terug zien.Daaaaaaaaag.
Bedankt voor je verhaal, zo krijgen wij een indruk hoe jij het daar beleefd. Je kunt het niet voorstellen maar hier vriest het. Pas op voor verbranding van je huid, je bent nog niets geen zon gewend.
Marloes genieten hè? We volgen je wel,
Dikke knuffel van ons.
Hoi Marloes! Wat een ontzettend leuk eerste verhaal, de eerste dagen zijn vast al een enorme belevenis voor je - super leuk! Ik ben nu al benieuwd naar wat je allemaal nog meer mee hebt gemaakt. Je schrijft alles heel leuk en belevend, ik zag de mensen die langs de weg liepen al helemaal voor me (of kijk ik gewoon te veel tv? Hihi) Geniet van alles daar, lieve Loes! En doe je ook wel een beetje voorzichtig? Schrijf maar een gauw een volgend verhaal. En o ja: plaats foto's - ik ben zo benieuwd! Liefs, Angela
Hee oud teamie Marloes!
Ik dacht eens even kijken hoe het met je gaat! Leuk hoor om je eerste reisverhaal te lezen, volgens mij is het wel een hele belevenis! Ik hoop dat je een leuke tijd hebt daar, geniet er maar lekker van, want voor je het weet is het alweer voorbij...
Ik zie uit naar je volgende verhaal!
Liefs, Eline
Ha Marloes, eindelijk heb ik je gevonden tussen al die andere 'Marloezen' op het web. Fijn dat je goed bent aangekomen. Ik hoop dat je zo enthousiast blijft als in je eerste verhaal, maar zoals ik je ken moet er wel heeeeeel veel gebeuren wil je de moed laten zakken.
Uiteraard doe ik je de groetjes van alle Wielbergerianen en ik blijf je volgen. (big Brother) Houd oe, Erna.
Nou kom maar op met een nieuw verhaal!
Lonnie (en wss 2000 andere) wacht(en)!!
xxxx dikke liefs uit Lathum
Zie nu ineens dat mn vorige reactie niet geplaatst is.. Dus maar even opnieuw! MOoi mooi mooi! Wat een indrukken, kan het me helemaal voorstellen. Natuurlijk zijn wij allemaal jaloers, maar ik ben ook wel een beetje trots op je hoor. Lefgozer! Ik hoop dat je heel veel mensen kunt helpen en van alle kleine dingetjes kunt leren. En natuurlijkkkk dat je heel veel kunt genieten! Maar blijf je ook aan Angerlo denken?;)
Ik ben benieuwd naar de plaatjes!
kussie voor mn teamie
Erg leuk om jouw verhaal te lezen, je schrijft erg levendig. Heel knap dat je kunt dealen met alles wat er op je pad komt.
Ondertussen 'hobbelen' wij door op het Graafschapcollege en wat mij betreft met wat meer relativeringsvermogen tav. ruimtegebrek e.d.
Hartelijke groet,
Liesbeth
Wat een leuk en mooi verhaal.
Wij zullen je blijven volgen en wensen je een mooie tijd toe.Groetjes uit de Dorpsstraat Maria
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}